ارزیابی کفایت دیالیز به‌وسیلةKT/V در بیماران همودیالیز

زمینه و هدف: بیماران مبتلا به نارسایی مرحلة پایانی کلیه، نیازمند دریافت دیالیز با کفایت کافی می­باشند. بر اساس خط­مشی­های  DOQI حداقل کفایت دیالیز به روشKT/V  در بیماران همودیالیزی 2/1 یا بیشتر است. در این مطالعه، هدف ما تعیین کفایت دیالیز در بیماران همودیالیزی بیمارستان شهید بهشتی آبادان می­باشد. روش بررسی: ما در مطالعة مقطعی و آینده­نگر، در تابستان سال 1389 مقادیرKT/V  بیماران همودیالیزی آبادان را ارزیابی نمودیم. همودیالیز به­مدت 3 تا 4 ساعت با صافی سنتتیک و با مایع دیالیز بی­کربناتی انجام می­شد. بلافاصله قبل و بعد از هر دیالیز، نیتروژن اورة خون (BUN) اندازه­گیری می­­شد. برای BUN بعد از دیالیز، سرعت جریان خون به 100 سی­سی در دقیقه کاهش و پس از 15 ثانیه نمونة خون گرفته می­شد. برای تخمینKT/V از درصد کاهش اوره (PRU) از فرمول زیر استفاده نمودیم. 460/0- (PRU * 026/0) KT/V = یافته­ها: 54 بیمار همودیالیزی (28 زن و 26 مرد) با سن متوسط 2/14± 39  سال در مطالعه قرار داده شدند. شایع­ترین علت ESRD فشار خون (07/24 درصد)،  ناشناخته (22/22 درصد)، دیابت (51/18 درصد)، گلومرولونفریت مزمن (81/14 درصد)، انسداد مجاری ادراری (96/12 درصد) و بیماری کیستیک کلیه (40/7 درصد) بود.  KT/Vدر03/87 بیماران (74 نفر) کمتر از 2/1 محاسبه شد.  تفاوت قابل توجهی میان مقدار KT/V در مرد و زن (57/0P=) و غلظت­های مختلف هموگلوبین (58/0P =) وجود نداشت. نتیجه­گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که بیشتر بیماران همودیالیزی این مرکز، حداقل دوز دیالیز را دریافت ننموده­اند و ما باید علل آن را ارزیابی و اصلاح نماییم.